از آوا

آنگاه که ایمن می شوم از کلامت

می رویم از

نگاهت.

2

وقتی تو با منی

درختان در سپیدی سرد/ هم

شکوفه می دهند.

از کتاب سایه های آویزان

1-سایه فریادی

صیاد آوازم

                            می شود. 

زیر پوستم 

بهشت می بافم

کامل میشوم

              در تاریخ

ودر خلوت پنهانم

رنگ خود را

                می سرایم

2-

نگرانم می کند

گلهای تلخ،

پیش از تو

جای دگر

پیراهنت

        عاشق بود

3-

کاغذی سایه ی قلم را

                      می خورد

وآفتاب منتشر

                    برستارگان

ناگهان

یکی یکی ستاره ها

سایه های اویزان شدند.